30 lipca 2012

Pocztówka z Francji

czyli kolejny wpis, tym razem do albumu Poppy pt: Tajemnicze złote miasta.



Wpis dołącza do Twórczego Weekendu odc 50 u Titanii. Zapraszam do dodawania swoich weekendowych prac i oglądania co ciekawego stworzyły zdolne kobiety w wolnym czasie. :)

27 lipca 2012

Kartka z wakacyjnego albumu

Wpis do albumu Dagali o pięknym tytule: Wspomnienie z wakacji.

Na pierwszej stronie stara zabudowa drewniana w moim mieście, a dalej białowieskie żubry, w sumie rzut kamieniem od nas.





Wpis z przyjemnością dołącza do Twórczego Weekendu u Titanii, to już 50 odcinek.

Pozdrawiam.

20 lipca 2012

Wiankowe inspiracje - lipiec

To już 20 lipca, więc czas na wianek. tym razem inspirowały nas piękne, egzotyczne, orientalne kobiety!
A nasze wianki mają być właśnie egzotyczne, orientalne jak te kobiety....


I moja interpretacja: piękne kolory rodem z Indii z dodatkiem mlecznej czekolady.




Więcej o całej zabawie możecie przeczytać na blogu Rudlis. Koniecznie odwiedźcie inne uczestniczki zabawy wiankowej i zobaczcie, jak poradziły sobie z tym wyzwaniem: Kardamonowa, Inka, Rudlis, Asia, ♥poczwarka♥, katerina, Kasia, Zuzik, Brydzi, karitsa@, Bligu,   i Lusi.

Jako, że wpis już weekendowy, więc praca dołącza do galerii  Twórczym Weekendzie u Titanii. Zapraszam do udziału.

4 lipca 2012

Amazing Grace

Mój wkład w wędrujący album JaneB pt: Piosenka jest dobra na wszystko...

Wpis dotyczył hymnu pt: Cudowna Boża łaska, który jest bardzo bliski mojemu sercu.

Garść informacji o autorze i okolicznościach powstania.
Autor hymnu „Cudowna, Boża łaska”, John Newton, urodził się w Anglii w 1725 roku. Przez krótki czas pracował w królewskiej marynarce, szybko jednak zajął się handlem niewolnikami. Punktem zwrotnym w jego życiu był sztorm tak gwałtowny, że natychmiast zmył z pokładu marynarza, który obejmował po nim wachtę. Chociaż Newtonowi udało się wytrwać na stanowisku do końca nawałnicy, zdał sobie sprawę z własnej bezradności i uświadomił potrzebę Bożej łaski.

Mimo iż handlem niewolnikami zajmował się jeszcze przez kolejne lata, Bóg wykorzystywał ludzi i okoliczności aby w końcu przyprowadzić go do siebie.

Z czasem Newton odczuł, że Bóg powołuje go do służby pasterskiej. W 1764 otrzymał do poprowadzenia kościół, co było prawdziwym cudem, co było prawdziwym cudem, gdyż nie posiadał wykształcenia. Hymn „Cudowna Boża łaska” stworzył we współpracy z wierzącym poetą Williamem Cowperem, prawdopodobnie w okolicy świąt Bożego Narodzenia w 1772. Pieśń posiada nieskomplikowaną melodię, którą łatwo zaaranżować i dostosować do różnych stylów muzycznych, nic więc dziwnego, że została ona nagrana w różnych wersjach ponad 1800 razy!

I tekst hymnu, który jest wewnątrz taga, a nie został niestety ujęty na zdjęciu:

Cudowna Boża łaska ta
Zbawiła z grzechów mnie
Zgubionym, grzesznym byłem ja
Lecz teraz cieszę się

Ta łaska wlała Boży strach
W kamienne serce me
I wtedy zobaczyłem w łzach
Żem na przepaści dnie

Lecz łaska podźwignęła mnie
I naprzód wiedzie wciąż
Przez ciemne i burzliwe dnie
Tam, gdzie ojcowski dom

O Boże, dzięki, dzięki Ci
Za cudną łaskę Twą
Do nóg Twych padam w kornej czci
Niebiosa chwałą brzmią



Fragmenty, które widać na teledysku pochodzą z filmu „Głos wolności” (ang. „Amazing Grace”, 2006) i przedstawiają Williama Wilberforce'a, męża stanu, który poświęcił całe swoje życie polityczne kwestii delegalizacji niewolnictwa w Anglii oraz na świecie. Spotykał się z Newtonem, którego uważał za swojego przyjaciela i doradcę. Był osobą niepozorną, choć bardzo elokwentną i stanowczą. James Boswell, biograf najbardziej znanych osób swojej epoki, napisał o nim: „Ujrzałem coś, co z początku zdawało mi się być maleńką krewetką, gdy jednak zacząłem nasłuchiwać uważnie, zaczęła ona rosnąć i rosnąć, aż zmieniła się w wieloryba”.

Wpływ jaki Wilberforce i Newton wywarli na Anglię swoich czasów był niesamowity. Udało im się dokonać odbudowy moralnych podwalin i przygotować grunt pod Erę Wiktoriańską – okres powrotu do chrześcijańskich wartości i ideałów. Francis Place, który nie miał nic wspólnego z ewangelicznym chrześcijaństwem, napisał o okresie aktywności Newtona i Wilberforce’a: „Jestem tego pewien i nic nie ryzykuję twierdząc, że więcej dobrego spotkało ludzi w ostatnich trzydziestu latach niż w ciągu ostatnich trzystu. W okresie tym stali się oni mądrzejsi, lepsi, skromniejsi, uczciwsi, mężniejsi i godni szacunku jak nigdy przedtem”. .

Na pomniku Wilberforce'a ufundowanym w 1840 w Opactwie Westminsterskim znajduje się długie epitafium, którego zakończenie brzmi następująco:

„Nie zmarł niezauważony ani zapomniany przez swój kraj: parlamentarzyści Anglii, wraz z Lordem Kanclerzem i Marszałkiem Parlamentu, przenieśli jego ciało w uroczystej procesji, by znalazło spoczynek wśród innych wielkich zmarłych i złożyli je tutaj do dnia, gdy z łaski Jezusa Chrystusa, swego jedynego Odkupiciela i Zbawcy (któremu poświęcił całe życie i którego tak bardzo starał się wywyższyć w swoich pismach), powstanie na nowo, w dniu zmartwychwstania sprawiedliwych”.

(opr. Andrzej Zychla)







Pozdrawiam

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...